“Öyle anlar vardır ki onlara eriştiğinizde, zaman bir anda durur; yerini sonsuzluğa bırakır.”
Dostoyevski
Ben seyahat etmeyi masaya yatıranlardanım.Ruhu iyileştiren bir etkinlik olarak gördüğümden mi yoksa yolu bir yaşam biçimi haline getirdiğimden mi bilinmez…Bir yol sevdalısı olarak hep yollarda olmanızı diliyorum…
Seyahati sadece gezme tozma güneşlenme olarak görmeyin.Eğer isterseniz ona yüce anlamlar da yükleyebilirsiniz.Ya da ben hiç gözünüzü korkutmıyım…Yol orda nasıl bakarsanız öğle görürsünüz… Gözlem çok önemli…Bütün dünyayı gezdiğimi hayal ediyorum işte o an hayatımın en mutlu anları oluyor…Ya da gezerken yoldayken hayatımda ki en mutlu anlara dönüşüyor…
Dönüşte mutlaka kendinize bir soru yöneltin ; Gitmeden önce nasıl biriydim şimdi nasıl biriyim ? Burayı görmek benim kişiliğime ne kattı ? Burası bende iz bıraktı mı ?
Cevaplara göre ya yol almaya devam ya da…
HERŞEY BİR ADIMA BAKAR